امروز ضرورت بازنگري در روش هاي سنتي آموزش و ارزشيابي به سبب اينكه شور و نشاط دانش آموز و حتي معلم را به مخاطره مي اندازد، بيش از پيش مورد تأكيد صاحب نظران قرار گرفته است.
بدون ترديد، اولين نكته اي كه در طراحي يك فضاي آموزشي نظر كارشناسان ّ براي كودكان و حتي نوجوانان و بزرگ سالان مد قرار دارد، توجه به ايمن سازي فضاي آ موزشي است. پس از آن، توجه به نكات زير فضاي آموزشي را با نشاط تر مي سازد:
- استفاده از رنگ هاي شاد و مناسب براي هر موقعيت يادگيري؛ در اين رابطه مي توان از نظر روان شناسان نيز بهره برد.
- طراحي فضاهاي آموزشي مختلف (از جمله آزمايشگاه، كتابخانه، كلاس و كارگاه) به نحوي باشد كه حس كنجكاوي و كاوشگري دانش آموز را تحريك كند. به موازات تأثيرات مطلوب آموزشي كه اين امر دارد، ي حس كنجكاوي، شادي و نشاط به همراه مي آورد.
- چيدمان ميز و صندلي هاي كلاسي به گونه اي باشد كه انجام دادن كار گروهي به ســهولت ممكن شود. چيدمان خطي (قرار گرفتن نيمكت ها پشت سر هم) نه تنها خستگي و كسالت به دنبال دارد، امكان مشاركت و كار گروهي را كاهش مي دهد. محصول يك فرايند گروهي فقط يك گزارة درسي نيست بلكه فرايند مشاركت و همكاري، هم فكري و تبادل نظر نه تنها قدرت استدلال، نقد و بررسي و را افزايش مي دهد، شور و نشاط آموختن را چندين برابر مي كند.
نشاط ,آموزشي ,گروهي ,دارد، ,فضاي ,فضاي آموزشي ,دانش آموز منبع
درباره این سایت